eğer cümlesinde samimiyse %99.9'luk pkklı oranının içinde tek başına kalmış kürttür.
dün akşam malum orospu çocukları devriyeye çıkan polise roketatarla saldırdı. anında elektrik kesildi ve silah sesleri gelmeye başladı. seslerden korkup camlardan uzaklaştık, ışıkları kapattık sonra komşular geldi korkmayın diye. "ne güzel" dedik içimizden halk pkk'ya destek vermiyor, bizi korumaya çalışıyor, evine davet ediyor. yalnız olmayalım diye korkarak evlerine gittik. ne olmuş nasıl olmuş diye sorduk hala şok bir biçimde. masum sivil(!) kürt komşum başladı anlatmaya. "taciz ateşi açmışlardır, asker karşılık vermeseydi bir sorun olmazdı. karşılık verdi diye olay büyüdü, hata askerde." kulaklarım duyulanı algılayamadı önce. hata askerde, hata askerde, hata askerde... tekrar ettikçe anladım.
daha sonra eşi asker olan öğretmen arkadaşımı aradım onun da durumundan endişelenerek. o da korkmuş ve işin doğrusunu anlattı. asker değil polise saldırı... bu muhabbetten sonra işin aslını öğrenen kürt komşum polis miymiş? diye sordu. evet dedim askere değilmiş saldırı poliseymiş. sonra gizleyemeyerek bir gülümseme oluştu yüzlerinde. ben bombaya mı şok olmalıydım, askerde suç denmesine mi yoksa polise saldırıya sevinmelerine mi?
kürt benim kardeşim değil solcu. sen kardeş alabilirsin kendine.
