Çok sevdiğim ve sıkça kullandığım -kullanma durumunda bırakıldığım- bir söz var:
"Düşmanın yoksa hiç akraban da mı yok" diye.
Kan bağı ve yaşanan hayatta görece olarak ortak yaşanmışlık sebebiyle samimiyetsiz ilişkilere dönüşüp yozlaşan ilişkilerdir akrabalık. Akraba diye alttan almak, kötülüklerini gözardı etmek zorunda kalır bazen insan, insanı çaresiz duruma düşürebilir bu akrabalar.
Sonuç olarak, hoş ve doğru bir söz. Sivri dilli anane veya dedelerden çıkmışcasına bir söz olduğu için de tatlı.
