ilk ortaokulda hayal ettim seni. koyu renk uzun saçlar biçimlendirdim sana kocaman kahverengi gözler. hiç mavi gözlü olmadın. çünkü ben çikolata rengi gözleri seviyordum. sıcak bir kahve gibi. bazen ela oldu gözlerin ve bazen yeşil kum taneleri koydum gözlerine. sessiz bir duruşun vardı senin. benim gibi değildin. ayakların yere basardı. sana şarkılar tutardım türk pop müziği yeni patlamıştı. tarkan musti kenan dinlerdik kızlarla. ve dedikodu yaparken asla sınıftaki erkeklere bakmazdım. sıradanlardı hep. bir gün derdim karşılaşacağız ama ne zaman.
seni bulmak için yıllarca bekledim. bir hayaldin hep. adını blmiyordum. aşka gelmekten aşkın e hali dedim sana. ismin e ile başlıyor muydu bilmiyordum. sana şiirler yazıyordum ama hiç yoktun. düşlerime alıyordum seni, hiç konuşmuyorduk.
kalın kaşlar ekledim sonra sana babamınki gibi. boyunlu kazaklar giydirdim. bana şarkılar söyle istedim. söyledin. gitme dedim hep gitme ama sen gittin.
hala düşlüyorum seni. adını bildiğimi sanıyorum bazen. adını söyle bana. bekliyorum. yazın gelmesini istiyorum.
yaş başını almış gidiyor. ben hala ortaokuldaki küçük kız gibi seni düşünüyorum. en son üniversitede gelirdin aklıma. sonra kovdum seni aklımdan. yine geldin. bu kez ben seni çağırmadım. kendin geldin. ben sadece oyalanıyordum hayatla. ve yine girdin kalbimin oyuklarından çünkü sen hınzır adam tüm yolları biliyordun. sensiz olamayacağımı. seni sevmekten vazgeçmeyeceğimi.
