126719.
-
Çalışıyor olmam gereken şu saatte, çektim arabayı sahil kenarında ki çay bahçesine.
Çıkardım ceketimi astım diğer sandalyeye bir de kahve söyledim. Doğru ya biz hiç birlikte kahve içmemiştik. Fal bile bakardım sana kendime yora yora.
Allah'tan koşuşturan çocuklar yok etrafta.. Yoksa tutamazdım. içimde biriktirdiğim özlemlerin göz kenarlarımdan akmasını..
Biraz önce çıkardım ayakkabılarımı ruhumun, sahil kenarında.. Çıplak ayak yürüyorum sensizlikten küçük marmara denizine..
Sanki terk edicekmişim gibi emanet ruhum bu bedene. Ceketten farksız tutturulmuş bir sandalye köşesine... Yürüyorum...
