tüm gün boyunca kasılarak oturduğunuz, çok az konuştuğunuz ve insanların sürekli sizle uğraştığı, baştan beri hiç gitmemek istemenize ramen bulunmak zorunda olduğunuz sıkıcı, yorucu ve boğucu bir misafirlikten sonra eve döndüğünüzde ya da bilmediğiniz bir şehirde ziyarete geldiğiniz kişiyi arayaıp yol sormadan evini bulmaya çalıştığınız yani kaybolduğunuz uzun ve korku dolu dakikalardan sonra evi bulduğnuzda ev sizin olmasa da yere kapanıp yeri öptükten sonra eve bir sempati duyarak söyleyeceğiniz olası sözdür. sevincin içinize sığmayıp taşmasıdır. mutluluktur.
