sabah yine alarm çalmıştır, yataktan zorla ittire ittire kalkarsınız. aceleyle bir şeyler tıkıştırıp giyinip makyaj yapıp yüzünüze en güzel gülümsemenizi takıp işe doğru yola çıkarsınız.
işe vardığınızda çantanızı masaya koyup bir kahveyle aşağı bahçeye inip nefes almak adına bir sigara yakarsınız. işte o an! zirve! güne hazırsınız. gelsin telefonlar, müdürünüz söylensin amaaaaaan!
içinize çektikçe cızırdayan kağıdın kırmızılığı, eve gittiğinizde, karşılayan kimse olmadığında da yoldaş olur size. bir tane daha yakarsınız, her seferinde bu son diyerek.
