Yıllar önce bana ilk söylendiğinde önemini kavrayamadığım, yıllar geçtikçe anlamını bulduğum, şu koca dünyada bir eş, bir gönül dostu, gerçek bir sevgili bulmuş her insana can-ı gönülden dilediğim şey. Birgün yola yalnız devam etmek zorunda kalacağınızı bile bile, o günün hiç gelmemesini dileyerek, aynı trene atlamak, dağlardan, tünellerden, keskin virajlardan her koşulda birlikte geçmektir. (tren metaforu Pamukkale Ekspresi vukuatından sonra pek sevimli gelmiyor ama öte yandan dünyayla en içiçe yaptığımız yolculuk tren yolculuğudur, ince uzun raylar yaşam çizgimizle pek güzel örtüşmektedir.)
