öncelikle gençliğimizdir. zaman öyle hızlı geçiyor ki. iki bölüm dizi izlesek mesela, 80 dakika. az mı?
ve en önemlisi hayallerimizi yitiriyoruz. umutlarımızı, geleceğe dair. bir şey izliyoruz, yaptıklarını yapmak istiyoruz. ama bilgisayarın başından kalkamıyoruz.
ilişkilerimizi zedeliyor. yüzümüzde hiçbir ifade olmadan mutlu olabilmeye başlıyoruz. ağlamamaya başlıyoruz. çünkü ağlamanın güçsüzlük olduğunu yazıyor biri. bütün düşüncelerimiz popüler olgulara göre şekillendiriliyor.
