Hayatın mutluluk üzerine kurulu olduğunu sanki mutluluk tüm kapıları açma gücüne sahipmiş gibi konuşan insandır. Etrafında (sözlükte, mahallede) gördüğü yüzü asık, kafasına bir şeyleri takmış insanları görünce acizlikle suçlayan insandır, Bilmez ki her insan farklıdır, düşünemez ki herkes onun gibi olmak zorunda değildir, anlayamaz herkesin istediği hayatı yaşayabileceğini bu sebepten her gördüğüne bok atar, sen acizsin! sen losersın! hayatta hiçbir zaman makam, mevki sahibi olamayacaksın diye konuşur durur. insan psikolojisi hakkında toplu iğne ucu kadar bilgisi yoktur kendini insan sarrafı sanar kafasına en ufak şeyi takmış bir insana loser etiketini yapıştırır. aslında sorun o insanda değil sorun o insana bunu daha önce anlatmamış kişide fakat ne yapabilirsin ki.
