pasta yapmaya karar verdiğimde evde kabartma tozu kalmadığını farkettim. antisocial gibi evde takılıyordum ama evde ne eksik ne değil konusuna karşı cehalet içerisindeydim. david lynch filmlerinden en çok bluevelvet'i seviyor olmam bile benim ne kadar garip olduğumu gösterirdi sanırım. madem pasta yapamıyordum, kapcikagazliyazarlardan birinin yazdığı bir romanı okusaydım bari boş boş pinekleyeceğime. ama olmadı, kendimi bilgisayara "gel pc pc" diye seslenirken buldum, bir de ben gittim ayağına üstelik.. bilgisayarımız dedemden babama, babamdan da bana kalmıştı, daha ben portakalda vitamin bile değilken varmış evde bu ablak alet. yine de zehir gibi çalışır ya, maşşallahı var.. **
