Okul bitmiştir artık. Evet daha çok küçüğüm dersin. Sezen aksudan küçüğüm şarkısını dinleyip içini rahatlatırsın. Aylar geçer, iş başvuruları, görüşmeler, bunalımlar, kabullenememeler. Daha sonra memleke bir gideyim dersin. Kimse sana harçlık vermez artık. Deden bile okulun bitti diye harçlıksız bırakır seni. Annen bile paran var mı diye sormaz artık. Son kalan paralarınıda eski doslarınla son vakitlerini geçirmek için harcarsın. Akşam çıkabiliyorsundur artık izin almadan, arkadaşında kalabiliyorsundur. Eskiden büyük gelen bu şeyleri, zar zor izin alarak yaptığın şeyleri artık özgürce yapıyorsundur. Bir gün aniden bir telefon gelir istanbuldan. iş görüşmesine çağırılırsın. Hani küçükken hep izlerdik türk filmlerinde. insanlar istanbula para kazanmaya giderlerdi. iş bulmaya giderlerdi. içerisine bir kaç parça kıyafet koyduğun el çantanı hazırlama vaktin gelmiştir. Son günlerini dostlarınla geçirirsin. Sen olduğun tek insanlarla. Yıllar geçsede olgun olmak zorunda olmadığın insanlarla. O kadar yorulmuştum ki senelerdir olgun olmaktan. Eski masum çocukluğunu yaşarsın onlarla gitmeden. Şarkılar söylenir hep birlikte, eskiler yad edilir. Salıncağa binilir.. Oturur dostunla bir sigara içersin. Anlarsın seneler geçsede yanında olacak tek dost odur. içinden geçirirsin söylemezsin bunu ona, o bunu bilir zaten. O da içinden bunu geçiriyordur bilirsin. Son ke, dostunada sarılır otobüsüne binersin. Bu sefer okumaya falan gitmiyorsundur sen. Hayatın başlıyor artık. Büyüdün! Ayaklarının üzerinde durmak üzere hayat mücadelen başlıyor. Oysa daha çok tazesin, ellerin daha küçük, yüreğin daha çok tazedir bu yaşayacakların için.
