2. senesini bitirmeye yaklaşan sözlüğün, yazanlara ve okuyanlara vermesi gerekenin ne olduğunun bir türlü anlaşılamamış olmasıdır. insanların bilgilerini paylaşması, bilginin içine fikirlerin de belirtilmesi, yeri geldiğinde esprinin yeri geldiğinde tartışmanın yaşanması ama her zaman bilginin üzerinde konuşulması için kurulan sözlük olgusunun, tamamen aman ben diğer tarafa laf sokayım, dur siyasi başlık açıp ortalığı bulandırayım şekline bürünmüş olmasıdır.
yeni neslin apolitik olmasından yakınıyoruz. ülkesinin problemlerinden, siyasal hareketlerinden haberdar olmamasından, boş yaşadığından dert yanıyoruz. fakat apolitik olmamak; bi siktir git çay koy tadında entry ve başlıklarla olmaz. sol çerçeveye şöyle objektif bir şekilde, sandalyemize yaslanarak bir baktığımızda bu halde olduğumuzu görürüz.
neden tartışıyoruz? birbirimize fikirlerimizi kabul ettirebilmek veya okuyanlara fikirlerimizi kabul ettirebilmek için en temelinde. eğer tartışacaksak, daha derli toplu, daha anlaşılır, daha açıklayıcı ve okuyanlara bir şeyler katacak, öğretecek, belki fikirlerini değiştirebilecek özgünlükte yazabilsek keşke.
