bir başka "yalan olan" film tadında yaşama olayını anlatmak isterim. ne yazık ki gerçektir.
kışların en sevdiğim yanı, kara film tadında yaşabilecek olmamdır. paltomu giyer ve sokaklarda ipsiz sapsız gezinirim.
aklımda şu film kareleri vardır: "puslu havada, meraklı gözlerle etrafı kolaçan ediyordum. sigaramı yakarken yerde 50 cent büyüklüğünde bir kan lekesi gördüm(ahaha 50 sentmiş, amına kodumun) lekeye eğildim ve bir müddet izledim. doğrulduğumda başucumda o ölümcül, seksi kadın duruyordu."
acı gerçek: sabah evden çıktım. otobüs durağına kadar olan mesafede bi kara film tadı yakalamak istedim. yerlerdeki lekelerden manalar çıkarmaya çalışarak geziniyordum. derken bir gürültü ile irkildim. evimin dibindeki ilkokul'a giden bir öğrenci belli ki kahvaltısında yumurta yemişti. ve bunu tüm sokakla paylaşıyordu. çocuğun kusmuklarına bakarak cinayeti çözemezdim.
edit: efendim dancing in the moonlight belirtti, 50 cent para birimi yokmuş. şahsen görmüş gibi hatırlasam da, bu hatırladığımdan şüphem var. bu sebeple bunu da belirtmiş olalım.
