imkansız olaydır. en basitinden, ilk aklıma gelen, en yakında yaşadığım bir örneği vereyim.
bellekteki film kareleri: "sabah uyanmışsınızdır. tatlı, akıcı bir melodi vardır odada. gözleriniz şişmiştir, uyanır ve dakikalarca tavanı boş gözlerle seyredersiniz. mutlu ve huzurlusunuzdur, uyanmak istemezsiniz."
acı gerçek: telefonun alarmını, o film tadında bir melodi olarak ayarlarsınız(favorim uyanma şarkısı neden bilmem mr tambourine man) zırıl zırıl alarm sesine alışmış bünye o "tatlı-akıcı" melodi karşısında uyanamaz. öküz gibi uyumaya devam edersiniz. sonra salyalar içinde uyanıp küfür ede ede evden çıkarsınız. hani tavan seyretme, hani küçük mutluluklar? alayı yalan.
