hatırlanası bir anım var bu şarkıyla alakadar, 2006 yılbaşına giriyoruz, içeride sevdiğimiz dostlar, bir odada ilk sevgilimle beraberim. "yeni dalmış uykuya", kollarımda, hafiften gün ağırıyor. o gece onunla eksiksisiz.
aradan sanki uykuya dalıp uyanılmış gibi yıllar geçiyor. takvimler 2008'i gösteriyor. yeni güne karışıyoruz. nefesi havada altın tozu olmuş hakikaten. evet ben de yabancıyım o duyguya.
klibi izliyorum. klipte demir demirkan'ın şarkıyı yazdığı hanımefendi başka bir erkekle aynı yatakta uyanıyor, öpüşüyorlar, elleri yorganlarında vs.
ben klibi izliyorum ve çok ciddiyim: ilk defa bu sabah huzurlu, sakin ve kayıp ruhum.
artık koskoca olmuşum ve bu saatten sonra eminim artık:
yok olup gitsem de;
sonumu görsem.. ölümü tatsam da, yenilmem yine de!
sonumu bilsem de .. yenilmem.
nefretin üst limiti yok.
ve yatakları sıcak olan insanlar bilmezler, bilemezler.
sürece değil, kafaca uzun zamanlar sonra gelen edit: kişinin en büyük zaferi, kendi kaderiyle olandır. klibi izlediysen ve eğer aklın başka yerlerdeyse bil ki; kendi zaferinden emin olduktan sonra bir anlam teşkil etmemekte şarkı veya klip. araç başka, amaç başka.
