okşanış dünyasında kedinin vücudu,
çözülüvermiş düğümünden tembelliğin;
ben hiç kedi sevmedim, okşamadım hiç,
onların fosfor artığı gözleri düşlerimde beni buldu.
kedilerin kuyruğudur dalgınlığım
sürtünür gelene geçene,
çözülüşü rahatlık veren bir yumak ve sonra yine
düğümlenişi sımsıkı iki ucunda şehvetin.
tırnakları sipsivri, hani düşman?
bir süsü gibi taşırlar, yaşamak oyun onlar için
her zaman aramızda, ne gurur ne kin,
bir gün gidiverirler gölge -varlıklarını biz duymadan.
