şu sıralar bende şiddetle zuhur eden istektir.kendi çapımda birşeyler yazarım hep şiir olur deneme olur ama şu sıralar yaşadığım olaylardan mı kaynaklanır bilmiyorum deli gibi kağıt kalem tüketiyorum. metroda, uyumadan önce, bazen yemek yerken durup aniden yazmaya başlıyorum. düşüncelerimi hissetiklerimi yazarak daha da rahatlıyorum ve kendimi daha doğru ifade ettiğimi düşünüyorum.hani birisine anlatırsınız hissettiğiniz şeyleri ama bu biraz baskılanır, sanki doğrudan düşündüğünüz biçimde değil de daha dolaylı cümlelere başvurursunuz. ama yazarken bu benim için ortadan kalkıyor, sanki olduğum gibi ben oluyorum.yazdığımı başka zamanda okuduğumda o ana tekrar dönebiliyorum işte bu benim diyebiliyorum. yazmak güzeldir a dostlar yazınız.
