kürt değilim. türk değilim. örgüt sempatizanı değilim. kürt milliyetçisi değilim. türk milliyetçisi hiç değilim. yani sizin gibi sözlük çomarlarının anlayacağı dilden, olaylara tamamiyle hümanist bir bakış açısı ile bakıyorum.
şimdi, bunu bir kenara bırakayım. doğulu, diyarbakırlı arkadaşlarım çok, hepsi de çok yakın arkadaşım. kafamız güzelken yandaş medyanın haber kanallarını seyretmek favori etkinliğimiz. yine şehit haberlerinin olduğu bir gün, kendisinin söylediği bir söz, her şeyi özetliyor: "ben ki bir örgüt sempatizanıyım, şehit haberlerini görünce içim sızlıyor, çok üzülüyorum. insanlar bizden birisi öldüğünde nasıl üzülmez?"
o vakit size bir soru;
bir şehit olduğunda kahrolsun pkk diye bağıran türk halkının bu yakarış hakkı ise, pkk'dan biri öldüğünde kahrolsun tc demeleri çok mu garip?
birilerini eleştirmeden, amına koduğum teröristleri demeden, saçma sapan faşist "şaka"lar yapmadan önce, olayların iç yüzünü öğrenin. araştırın, okuyun. diyarbakır cezaevindeki işkenceleri okuyun. yapılan haksızlıkları okuyun. sonra insan ölçeğinde değerlendirin.
ha ben sabaha kadar konuşsam mal der geçersiniz. sizin ben amınıza koyayım sikik sözlük çomarları.
