Gün itibari ile hiç yaşayamadığımı farkettiğim elim dönem, sivilce bile çıkmadı arkadaşlar, düşünün artık. Tek platonik aşkım "gamsız vicdansız doğuş" idi, o kadar yolunda gitti aşk meşk işleri bile.
bu sebeple ergenlere kinim varmış, demek özeniyormuşum, allah böyle belamı verirmiş,
kot pantolon kıçıma yapışsın diye altına üç tane tayt giymiş, sütyen içine pamuk doldurmuş, annemden gizli kaşlarımı almışım da gözgöze gelmeye korkuyormuşum gibi hissediyorum, öyle güvensiz, öyle özensiz, öyle korkak.
