Şirketiniz yeni bir eleman arıyorsa, hatta sizi başka yere gönderecek ve yerinize başka bir eleman arıyorsa, bu elemanı siz bulmayın. Çünkü daima sizden yüz bularak işleri sallayacaktır.
Ben böyle bir hata ettim ve ö'yü (isim vermiyorum), yani sınıf arkadaşımı işe aldırdım. Direkt olarak çekememezlikle işe başladı. Sene oldu şu şirkette çalışalı, kimseye maaş sormadım. Zaten bu konuyu konuşmayı da sevmem. Ama ö, gelir gelmez bana ne kadar aldığımı, iş değişikliğinden ne kadar alacağımı, şirketteki herkesin maaşlarını da sormayı ihmal etmedi. abisinin görümcesinin eltisinin aynı işin yan yemişini şu kadar maaşa yaptığını anlatan ö, beni delirtmeyi başardı.
Birkaç gün sonra beraber çalışmaya başladık. Öğle yemeği vakti gelmişti. Yemekhaneye gittik. Ben yemekhanedeki yemeklerden bıktığım ve uzun zamandır ekmek yemediğim için az yemeye alışmıştım. Mezelere de abanamıyordum. Ancak ö, ilk günün heyecanı olacak ki, dolu dolu tabaklar ve 3 roll ekmeğini o gün sildi süpürdü. Benim çok az yediğimi gördüğünde ise; "nödön ökmök yömöyörsön?" Diye sordu. Sevmiyorum, kilo aldırıyor, bunlarla doyuyorum gibi şeyler söyleyerek o gün konu kapandı.
Ertesi gün yemekhanede et sevmediğini söyleyerek, etli nohuta hayır deyip kuru pilav yedi. Ekmek mi, ekmek almadı.
Ertesi günü ise ofisteydik. Ablamız var yemek yapAn. Çorbadan sonra azıcık makarna ve mantar yiyen ö'ye, "biraz daha al, çok az yedin" diyen abla "yök öblö bön döyöttöyöm" cevabını aldı. Tabi ben içimden saydırdım. Çünkü, böyle sidik yarışlarına hiç gerek yok. Açsan yersin, istersen yersin; ama ben kilo vermeye çalıştığım için, başkası değiştiği için değişiyorsa birisi adam değildir gözümde. Kadın da değildir. Süngerdir, bulaşık süngeri. Ö.
