kusura bakmayın burda dram kasamayacağım.
çocukken de eski kurban bayramında arka bahçede kesilirdi bizim kurbanlar. babam ya da arkadaşımın babası güzel güzel keserdi, biz de mal mal izlerdik. ondan mı psikolojimiz böyle oldu onu da bilemedim şimdi bak. neyse efendim kesilme işlemi bitince bir yandan birileri derileri yüzerken, hemen yan tarafta bir tüp, üstünde bir sac, hemen etler pişirilmeye başlanırdı. biz de aç kediler gibi bekler, taze ete yumulurduk.
sonra yaşım mı büyüdü ondan mı bilmem, tazı et kokusu rahatsız etmeye başladı. bir mide bulantısı geldi. ama bir kaç gün buzlukta bekledikten sonra yine de eski keyifi veriyor bana kurban eti.
ha bir de keçi etiyse, erkeç ise yenen. tadından yenmez.
