ortada bir ihtiyaç olmadığı halde, insanın "fazla sevgi" gibi aşırı duygularla giriştiği ve sonunda fayda yerine zarar gördüğü, zamanını ve emeğini boşa geçirmiş olduğunu anladığı çalışma ve gayretler. feridüddin attar'ın mantıkü t tayr adlı kitabında geçen tasavvufî bir kavramdır.
