benim o. 40 binası olan bi sitede dünyaya geldim. her binada 100 daire vardı. kömür kazanı ile çalışıyordu. biz sadece petekleri ayarlardık. kömürle işimiz olmazdı. çok soğuk zamanlarda kuyumcu tezgahı boyunda bi elektrikli sobamız vardı şömine motifli. onu yakardık ekstra olarak.
sonra o site kömürü de bırakıp doğalgaz'a geçti. yalıtım yaptırdı. son 5 yıldır doğalgaz kullanmıyoruz. alt ve üst kat yakınca bizim daire aşırı ısınıyor. ancak sıcak su için kullanıyoruz.
kısacası hayatın en önemli yıllarında soba görmemenin hüznünü yaşamaktayım. derdim kestane ya da kızarmış tereyağlı ekmek değil. derdim elektrik gittiğinde tüm ailenin soba başında toplanıp çay eşliğinde sohbet etmesi.
zira ne kömür kazanında ne de doğalgazda elektrik gidince ısınamazdık. sohbet de olmaz herkes uyurdu üşümemek için
hatta kömür kazanı elektrik gidince 100 derece olmuştu az daha patlayacaktı. korkunçtu elektronik olan yaşam.
