"Bizi anlamalısınız. Ölüm bizim için çok heyecanlı bir şey. Hayattan bezdiğiniz için değil fakat yeni bir şey edinmez için ölüme yürürsünüz. Bu yepyeni bir ülkeyi bir yeri ziyaret etmek kadar heyecanlıdır. Olasılıklarla dolu yeni bir hayatın heyecanını yaşıyoruz"
Hindistan'da, bir Hindu dini olan Caynizm ya da Caynacılık mensubu bir rahibenin bu sözleri William Dalrymple'in, Dokuz Can (Nine Lives) adlı kitabında aktarılıyor.
Caynizm dünyanın en eski dinlerinden biri. Cayna rahip ve rahibeleri herşeyden el etek çekip, en azla yetinilen çok disiplinli bir hayat sürüyorlar.
Fakat Sallekhana ya da Santhara adı verilen bir ibadetleri var ki büyük etik ve hukuki tartışmalar yaratıyor.
Sallekhana, bir Cayna dini mensubunun yemek yemeyi tamamen bırakarak ölüm orucuna girmesi.
Bu, bütün günahlardan arınmanın, kaderi değiştirmenin en etkili yolu olarak kabul ediliyor. Böylece ruhun doğum, ölüm ve yeniden doğum döngüsündün özgürleştirildiğine inanılıyor.
Caynacılar, Sallekhana'nın yanı ölüm orucuna yatmanın, inançlarınca umutsuzluktan kaynaklı intihardan tamamen farklı bir şey olduğunu söylüyorlar.
Dalrymple'in Dokuz Can kitabında inançlarını anlatan rahibe bunu şöyle açıklıyor:
"intihar büyük bir günahtır, çaresizlik sonucu intihar edilir. Ama Sallekhana ölüme karşı bir zafer, bir umut ifadesidir. intiharla ölüm acılı ve eziyetlidir. Fakat Sallekhana güzeldir. Acısı, eziyeti yoktur."
Hindistan'da bir tahmine göre her yıl 300 Cayna ölüm orucuna girerek ölüyor ve ölümleri genellikle Cayna toplumu arasında kutlanıyor.
Fotoğraf; :2008 yılında yemeği reddederek ölmeye yatan 78 yaşında bir Cayna kadın.
