Evde izliyoruz bir akşam ailecek benim pek huyum değildir gerçi ama nasıl olduysa o akşam izliyoruz. Benim televizyonla aram pek iyi değildir. Neyse izliyoduk O meşhur açaydim gollarimi sahnesi geldi, iyice bir sessizlik coktu eve herkes pür dikkat izliyor. O meşhur sahnede hani lavuk kosuyor babasını yıkıyor ya orası iste bildin sen, ben bir başladım gulmeye ama altıma kaçıracağım gülmekten öyle böyle değil. Cem yılmaz a o kadar gulmemisimdir amk. Derken ben söyle bi etrafa baktım annem kardeşim ağlıyor. Sonra bi baktım babam ağlıyor. Tabi herkes aglayincq benim gülme azalmaya başladı. Bastada dediğim gibi pek öyle tv izlemem, ailecek hiç izlemem, ortama çok yabanciyim yani anlayacağınız. Ulan dedim filmin içine Sictım galiba ama olan oldu. Annem ordan duygusuz herif diye bana çemkiriyo, babamın bir bakışı var bana anlatılmaz. Ulan sanki adamın çocuğu öldü diye ağlamıyodu az önce o bütün babanın duygusallik halini yitirdi adam. Aha dedim bu sefer sikecek öyle baktı, ağzını açıp bir şey demedi ama gozleriyle siktir git dedi. Bende gittim bilgisayar oynadım, daha da izlemedim filmin sonunu amk.
