Bu insan dediğimiz o canlının hayata dair sahip olduğu fikriyat ile açıklanabilir.
insanlar bir tas yemek için yaşıyor nihayetinde; iyi yaşamaktan, mutlu olmaktan anladığımız bu. Refah seviyesi üzerinden insanlık edebiyatı yapıyoruz, hatta medeniyet edebiyatı.
Hal böyle olunca üniversiteler niye öğretim yeri değil demekten ziyade bu hayatın kendisini bi nevi öğretim yuvasına çevirmek lazım. Üniversiteye gitme nedenine değil yaşama nedenine odaklanalım. "Mesuliyeti olanın meselesi, meselesi olanın suali olur"
