yaş 7 boy 80-90 santim felan. boyundan büyük işlere kalkışma yaşları. evin yolunu bulmak mesele değildi elbet küçük şehirde büyüdük ve ev-okul arası 3-4 km mesafe. ama tepenin eteğinden dolaşan gizli, daha uzun ve toprak bir yol var. izel'di ismi. hiç unutmam. sınıfın en popüler kızıydı. pembe tüylü tokası vardı. bende okumayı söken ilk erkektim. mavi kurdele takarlardı bizim okulda erkeklere. annem saklar hala. kurdelemiz ve bir şeklimiz var tabii ki. ayrıca müzik dersinde de tahtaya kalkıp rahmetli barış manço'dan dağlar dağları söylemişim olaya bak sen.
neyse okuldan çıktık konuşa konuşa yürüyoruz. oraya nasıl gittiğimizi hatırlamamakla beraber tepenin eteğindeki gizli yoldan yürüyoruz iki velet. sadece biz varız etrafta kimseler yok. neticede her gün 15 dk da eve varan ben gelmeyince bizimkiler telaş. bütün mahalle beni arıyor. üstüme düşmelerinin nedeni de o dönem ailedeki küçük tek erkek torunum. babamda broadway var hey gidi. arayıp durmuşlar okulun etrafta o mahallelerde. neyse biz de izel'le kafamız yerde utana utana yürüyoruz hala. hoşlandığın biri var mı ayakları muhabbetler. ulan 7 yaşındasın şerefsiz nereden biliyoruz öyle şeyleri yemin ederim bilmiyorum. işte bunlar heo kanal d ve subliminal aq. izel bana tokasını veriyor bende yeşil sevdiğim bir kalem vardı onu veriyorum yol bitiyor öyle bizim mahallede köprü başında buluyoruz kendimizi. sonra izel evine gidiyor bende eve doğru yürümeye başlarken babam arabayla bir anda yanımda durdu.
(bkz: devamını biliyorsunuz)
