inanırdım duyduğum her söze,
bir zamanlar saflık vardı..
şimdi yerim yok aldanmaya,
bir hayat sıradanı kalbim..
saflığını, iyi niyetini, umutlarını hayata, aşklara, aşıklara kurban etmiş; her yeni insana, her yeni olaya ürkek yaklaşan insan cümlesidir. hayatı anlamıştır artık, başına gelecekleri bilir ama yüreğini yok sayması da imkansızdır. her an, bir kez daha kırılmaktan, aldanmaktan korkarak yaşar.. feridun bir defa daha hislerimize tercüman olmuştur. iyi niyetlerimiz tüketilmiş olsa da bir temenniden zarar gelmez. ne feridun daha fazla aldansın, ne de biz.. kim bilir, belki hala bir umut vardır..
