Zordur. Çoğu zaman garibanlıktır. Sosyal hayatınızı ve sıkça hayata bakışınızı bile etkiler. Hatta (bkz: umut sarıkaya)'nın bununla ilgili bir yazısı (bkz: yalnız ve güzel) vardır ki "hay ağzın bal yesin" diyesi gelir insanın.
Miyopluğa alışan insan bir zaman sonra ne lens ne gözlük takmak ister.
Çoğu zaman gerçek dünyanın halini görmemek gerektiğinin daha güzel olduğuna inanır.
Karşınızdan gelen insanın rahatsız edici bakışı, uzaktaki birini saçma tavırları, insanların kötülüklerinin yüzlerine işleyişini görmemek miyopları daha mutlu kılar.
Bir süre sonra birkaç dolmuş kaçırmak, uzaktaki tabelayı okumak için birkaç adım fazla yürümek miyop insanına koymaz.
Getirileri götürülerinden fazla olan göz kusurudur.
