"
Acıyor.
Ta en derinden hissediyorum.
Aklıma gelmelerinin sebebini çözemiyorum
Kopuk uçurtma misali,
Bir o yana, bir bu yana
ip kimin elinde bilmiyorum,
Sürükleniyorum.
Acıyor.
Bir kuşun kanadına konsam da
Gitsem diyorum.
Belki eşsiz sevda tepesine çıkarır beni
Ama o yüksekten düşmek de var: -Eyvah!-
“ikimiz birden sevinebilirdik
Göğe bakmayı becerebilseydik”
Gök yalnız
Gök mavi
Ama acıyor.
Her sendeleyişte daha çok
Çok.
Canım bile bana acıyor.
"
- ezgi furtim
