Hep aynı, hep aynı belirgin bir çizgi farklı değil hiçbiri, evliliğe aday olan kız kim, öyle boşladım ki, her şey kısmi mutluluktan ibaret midemde yüklü açlık hissi, leş bir rüya bu, uyan uyanma veyahut, gülüp ilerle bir an dur, günü geçirdik inan bu tüm hayallerin yıkılmasına bırakacaktır seni maruz, hayat tam bir duygu karmaşası bundandır yok tevazu..
Öldü âşk biter sigortası, senle ben siyah beyaz kadar netiz yok ortamız, birbirinden ayrı düştü et ve tırnak imkansız yok istedikten sonra dünyanın yerinden oynar contası..
Sorma hangi zaman dilimindesin, yerimde hangi insan olsa dedim delirir kesin, yaşarken çürüyor olmanın bu içler acısı hali senin eserin..
istediğini yap git çabala uğraş en nihayetinde görmek istemen dedigin o sahneler bir gün gelir başa...
Sabah akşam deme düşün yorul, nasılda gitti diyor bu şehrin yuhlamasını duyuyorum..
