Çünkü bu arkadaşlığın kaprisli ve daha düşüncesiz olan kısmı ben oluyorum o ise tam bir olgunluk timsali iki sevgili gibiyiz o naif ve kırılgan taraf ben daha güçlü olanım birbirimizin hatalarına tepkilerimiz kendi mizacimiza gore olur genelde ben hatami kabul etmem çıkışırım o benim eninde sonunda pişman olacağımı bilir. Ki olurum sonra ama affettiririm de kendimi.
Arkadaşlığımızın neden başladığını unutacak kadar uzun yıllardır arkadaşız bizi bir bütün ve yapan ayrılmaz yapan eksik yanlarımız ben kırılgan bir kız değilim onun gibi o yerine göre bir erkek fatma olamaz benim gibi. Hatalarımızı sorgularız fakat yargilamayiz. Zor duruma düştüğünde erkeği olurum adeta onun duygusal ya da fiziksel gelebilecek bütün zararlardan onu koruyacağımı bilir o. Benim ne halt yiyeceğimi bilmediğim konularda ise akıl hocamdir kendisi. Yaptığının doğruluğuna inanirim ve yarı yolda bırakmadı henüz beni.
Edit: yanılmışım sözlük o da bıraktı.
Her şey kocayı bulana kadarmış.
