Sevdiğim insanlara söylediğimde "hayırdır, n'oldu?" bakışlarına maruz kalmama neden olan eylemdir. Nedense bizim insanlarımızda yalnızca sevgiliye sevildiği söylenir mantığı var.
bana öz babamdan daha çok baba olan insanı kaybettiğimde en büyük pişmanlığım, bir kez bile sevdiğimi söylememiş olmaktı.
Her gün başının tepesine öpücük kondurup okula gittiğim can dostumu, geç kaldım diyerek yanına hiç uğramadan gittiğim günün sonunda aramızdan ayrıldığını öğrendiğimde anladım o ufacık öpücüğün kıymetini.
Bazen çok geç oluyor bazı şeyler için.