Tanrı nın bile haddi degildir. Eger tanri varsa onu ben yargilayacagim.
Bu da ötekileştirilerden alinti bir yazi:
Bugün görme engelli bir kadın arkadaşımla kuaföre gittik. Ankarada yaşıyoruz ve metroyla gittik kuaföre. Arkadaşımın adı Selma. Otuzlu yaşlarda, kestane rengi saçları olan çok güzel bir can. Zor ikna ettim onu kuaföre götürmek için. içine kapanmıştı nicedir...Ben seçtim ne giyeceğini, makyajını ben yaptım...Saçını boyatacak ve fön çektirecekti Selma. Metroya kadar yürüyerek gittik yol boyu sohbet ederek, şakalaşarak...Metroya bindik; saç rengi hakkında konuşuyoruz. Üç yıl kadar önce gözleri görmemeye başladı Selmanın, renkler hakkında bilgisi var. Karşımızda bir adam ve kadın oturuyor. Sohbetimizi dinliyorlar, kulaklarına bir şeyler söyleyip gülüyorlar. Görüyorum ve sinir oluyorum! Kadın dedi ki, "kızın saçını mora boyasalar haberi olmayacak ama yok şöyle olsun, yok böyle olsun diyor!" Nasıl kahkaha atıyorlar öyle...Selma da duydu ve farkında olan biteni...Kadına bağırdım, "bir de kadın olacaksın, terbiyesiz!". Kadından önce adam diklendi, "terbiyeni takın!" "Hem terbiyesizlik yapıyorsunuz hem de üste çıkıyorsunuz" dedim! iyice çirkefleştiler..."inelim" dedi Selma...Daha vardı kuaförün olduğu durağa. indik..."Beni bir daha dışarı çıkartma" dedi... Ağladı.... Sakinleştirmem gerekirdi onu. Yapamadım...Ben de ağladım... Bir kadın, bir kadını niye acıtır, bir insan bir insanın canını niye yakar... Selma aylar sonra dışarı çıktı;hevesle, coşkuyla dışarı çıktı...Ne istediniz beni arkadaşımın hayata bağlılığından...Ne istediniz şerefsizler!!!! içim dolu inanın... Selma`ya bir şey söylemek ister misiniz? Ona okuyacağım mesajlarınızı... Biz iyiler çoğuz ama niye yalnızız bilmiyorum ben...
