bir de bunlarin, o kadar insanin icinde, inadina inadina kurtce konusan dolmus, bilimum halk otobusu soforu versiyonu olanlari vardir bir suru sehrimizde. otobusun icindeyken, tanidigi, ya da biletcisiyle konusup kafa ziker. iyi kardesim, kendi dilinse baskalarini rahatsiz etmeyecegin yerde istersen 24 saat konus, da konustugun yer halka acik, resmi dilin turkce oldugu bir mekan.
edit : iyi kotuluyosun da, tamam senin de dilin kurtce olaibilir; ben suratina gulup de arkandan konusanlardan degilim; turkce nin ana dil oldugu bir yerde, toplumun arasinda, kurtce konusmani istemiyorum, bu kadar basit...
edit 2 : bak guzel kardesim bu kadar kotu oylamissin, benim ablam vardir akrabam olur, o taa 22 yasinda, 1996 senesinde, diyarbakir in dicle sine gitti, ogretmen olmak icin, 1996 senesinde 6 tane gunahsiz ogretmenin oldururuldugu zamanda, o demisti ki - kulaklarimda cinlar sesi - "benim icin onemli olan olum degil namusdu, herkes anne babasiyla gitti, ama ben tek basima gittim dedi, otobuse bindik, herkes dogulu... adana yi da gectikten sonra, herkes kurtce konusmaya basladi, kasedi de taktilar mi, kurtce hicbir sey anlamiyorum, yanimda da koca koca adamlar, ne dediklerini de anlamiyorum, ee ben ne yapacam simdi, diye korka korka, diyarbakir a vardim" demisti...
iste boyle bir durumda oldugunuzu dusunun, ondan sonra da, bilmediginiz ve de kimileri tarafindan da ne yazik ki, haklari diye degil sirf inat olsun diye bile bile, ustune basa basa kullanilan bir dile pozitif yaklasabilmek pe kde kolay olmasa gerek; ki bunun kurtce, almanca ya da ingilizce olmasi onemli degil. simdi, o ablamin yerine kendini, kardesini; ablani ya da bir yakinini koy, bir de oyle eksile bakalim.
