işin daha kötüsü yaptıklarının farkında falan da değillerdir bunu yapan aileler. Sorsanız iyiliğiniz için yapıyordurlar!
Düşünün;
önce üniversiteyi bitirdim. Mezuniyet balosundan 3 gün sonra eve döndüğümde annem aynen şöyle karşıladı beni;
- hayırlı olsun oğlum, işe başladın mı?
lan bi durun amınskaym diyemedim bile.
Nihayetinde işimizi bulduk sevmesek de yapıyoruz falan fistan hayat gidiyor derken geçenlerde benden 5-6 yaş büyük olan halam geldi, bok varmış gibi erkenden evlenen bir öğretmen kendisi ve iki adet bebeciği mevcut. Daha kötüsü bunlardan birisi 1.5 aylık henüz.
ilk iki gün korkarak yaklaşsamda çocuğun tatlılığına dayanamayıp aldım kucağıma ki alır almaz hep bir ağızdan döküldü cümleleri;
- eline de çok yakıştı bi tane de senin olsa da sevsek.
yani diyor ki evlen, evlendiğin gibi çocuk yap!
ulan ben hala yeni mezun mühendis maaşıyla hayatımı geçirmeye çalışan, ay sonunu bırak ortasının hesabını yapan adamım! Ne çocuğu lan! zaten bi dur bakayım evleneceğim kadın hemen çocuk isteyecek mi?
adamlar baskı kuracak yer arıyorlar resmen. ben böyle fırsatçılık görmedim.
çok bunaldım sözlük aile baskısından. ne yapıcam lan ben bunlarla?
