inanması güç olan fiil.
Şimdi size "yeaa bu zamanda aşk kalmadı babolii" tatavası yapacağım dikkatli olun.
Bu akşam dostlarla muhabbet ettik. Yakın dostum aşk konusunda fazla hassas. Sevdi mi tam seven tiplerden. Ama gel gör ki insanların yaptıkları aşk olmaktan çıktı.
Çok aşığım ama sevgilim vermiyor diyen çiko sana sesleniyorum iyi dinle.
Aşk mefhumunda çok usta olduğumu söylemem. Karşımdakine bakıp mutlu oluyorsan aşığım herelde derim. Yani bu kadar düzüm. Yapacak bir şey yok. Geçenlerde bir derviş dedi ki: "evlilikte nefs araya girerse muhabbet kalmaz". Konuya direkt evlilikten gireceğim. insanlar aşık oluyor, anlaşıyor ooo biz evleniyoruz helele falan bir yuva kuruyor. Sonra kadın da erkek de beklenti üzerine bir ilişki kuruyor. Kadın erkeğe yaptığını hesapsız yapmıyor genelde hep bir karşılık var. Erkek desen o da aynı. Karısına ne yapsa bir beklenti var. Bu noktada yani beklentinin olduğu yerde sevgiden veya aşktan bahsedemiyoruz. O kadar fazla iç hesap var ki. Uuu aman Allah'ım!
Çizıs kırayst!
Evlilikten çıktık geldik ilişki kısmına..
Orada zaten ciddi bir maraz var. Helal olmayan bir durum var. Sevmek haram mı? Hayır elbette. Hududu aşmamak kaydıyla diyor ama.
Maalesef ki bizler hududu deleli çok olmuş. Hudud da arapça da üç anlam taşır; demir, emir, sınır.
Kuran-ı kerimde "hududu aşmayınız" buyurulur. Emri ve sınırı. Bu aşma insan ilişkilerinde sıkıntıya yol açıyor. Burada sadece cinsellikten bahsetmiyorum. Aslında cinsellikten bahsetmiyorum. Orayı zaten geçin. Fatal error.
Burada niyetlerden bahsediyorum. Hani şu bozulan. Hani ben doğum gününde şunu aldım o bana ne yapacak acaba? Düşüncesinin olduğu durum.
Yok deme canısı!
Yüzde veremem ama fazlasıyla var.
Yani sonuç ne? Küçük hesaplar..
Sonra o küçük hesaplar büyüyor büyüyor oluyor sana tsunami.
Noldu pınaaar? Hiç yha brak bniii oluyorsun.
Olma çocuğum, olma evladım, olmayalım.
Yaş ilerledikçe insan kendini daha iyi analiz ediyor. Ben bunu istiyorum ama altında ne var diye kurcalayınca çıkıyor gerçekler. insanlar kendileriyle yüzleşmeye o kadar kapalı ki.
Oysa "nefsini bilen rabb'i bilir" dendi insanoğluna.
insan ise kendi haricinde herkesi tanımayı seçti. Kendinden kaçtı. Kendinden geçti ve kendine gelemedi.
Harakani hz.'leri buyuruyor ya:"kendinden geçtin mi sıratı geçmiş bil". Kendini de bil geç diyor. Kafayı bul uu beybi ol demiyor. Kendini tanı ve Allah yolunda kendini geç diyor.
Kendini tanımayan insan nasıl sağlıklı ilişki kurabilsin ki?
Henüz kendinden haberdar değilsin başkasına ne verebilirsin? Egonu, kibrini, çıkarlarını, hesaplarını.
Olacağı o zaten.
Sonrasında evlisi için ev cehenneme dönüyor, bekarı için ilişki zillet oluyor.
Hasılı aşık olmak denilen kavram "ben şöyle acılar çektim", "şunları bunları yaptım ama beni terk etti" tipi, soner sarıkabadayı tarzında olmuyor. Hani bildireyim.
Zaten aşık ne yaşadığını hissediyor, ne üzüldüğünü ne sevindiğini hissediyor.
Hakikate aşık olan hisleri de öldürüyor ve iradeye teslim ediyor kendini. iradeye zaten herkes teslim ama aşık onun bilincinde olarak yapıyor bunu.
Bunlar başka durumlar, başka zaman değineceğim inşallah.
