içine, yutağına, midesine kaya kütlesinin bir daha kalkmayacakmışcasına oturmasıdır; hayal kırıklığı. otaş kalkar zamanla yerinden ama iz bırakır sızılatır içini insanın garibi hayal kırıklığına uğratan hem seviliyor hemde tiksiniliyor olabilir . zaten bu bünye ne çok hissi aynı anda yaşar . gülümserken katıl katıla ağlamak gibi . çoğu kezde bile bile lades deriz hayal kırıklığına niyeyse umutta değil aptallıkda ama heveslidir gönül kandırılmaya ... bu böyle devam eder. gülmedi mi gülmez bahtı insanın .ömür de geçer . geçmiş olsun .
