bir sabah uyanır uyanmaz hatırlamadığım bir iş için dışarı çıkma zorunluluğu hasıl oldu. bisikletliğin yanından geçerken bizim eşşeğe bakma gereği hissettim. bisikletliğin arkasında da güneş yaldır yaldır yanıyor. gözümü çok zor görecek derecede kısıp bisikletimin içler acısı durumuna bakarken dudaklarımdan "or*spu çocukları" kelimeleri döküldü ve hiç bir şey olmamış gibi yoluma devam ettim.
