dünya tatlısı bir hint bülbülüm var. sanırım ufaklık dile gelse hönkürerek anneme beni şikayet ederdi: "bana bak kadın, şu ruh hastası kızına söyle, sürekli tepemde dikilip bana öyle 'aşkım, yakışıklım, minik prensim' deyip durmasın! işin gücün yok mu kızım senin?" derdi herhalde.
Ne zaman yanına gidip sevgi sözcükleri söyleyip öpücük atsam "yine geldi manyak" dercesine bakıp sıçıyor. hem de fışkırtarak. hayır ilgilenmeyince de trip atıyor, vıcırdayıp duruyor: "canım sıkıldı, benımle konuş" diye. ben sinirlenince de küsüp arkasını dönüyor.
