hrant dink öldürüldüğü zaman askerdeydim. ve malum "hepimiz ermeniyiz" sloganları atılıyordu. askeriyede her sabah bu slogana inat binden fazla gence "hepimiz türküz, ermeni değili" sloganı attırılıyordu.
şimdi burada konu türklüğüne sahip çıkmamak değil. burada konu bazı kesimlerin çok duyarlı olarak bazı olayları iyi değerlendirmesi. bu ülkede 72,5 milletten adam var. bunların bir kısmı ısrarla türklüklerini reddetmekte ve her fırsatta her türlü ayrımcılığa destek olmaktadırlar. bugün türkiyedeki ermeni cemaati sayısı hırant dink'in yeğeninden duyduğum kadarıyla 60 bin. emin olun o sloganın atıldığı gün o 60 bin insanda oradaydı. artı bir konuya daha dikkat çekmek isterim ki aynı sloganın atıldığı mahalde "hepimiz kürdüz" sloganı da atılıyordu ara ara. bu olayı biraz daha özetliyor galiba.
gelelim kaybettiğimiz türk büyükleriyle hrant dink'i kıyaslama meselesine. burada yorumları sayısal yapmak gerekirse ölen her türk büyüğünün ardından bu ülkede hrant dink'e göre daha fazla ses çıkmıştır. diyarbakır'da gaffar okkan için yürüyüşler düzenlenmiş ve hala diyarbakır trübünlerinde "gaffar okkan" diye tezahüratlar yükselmektedir. uğur mumcu veya alparslan türkeş'in cenazeleri cumhuriyet tarihinin en fazla katılımlı cenazeleridir.
