bütün dargın çiçek isimleri gibi adın.
sen yaşamak adına tek bir fotoğraf çektirmenin büyüsü kadın.
işaretledin kendini gövdeme batan yıldızlardan inip.
ötesiz son yolcu kadın
öyle büyüdün göz çukurumda dinip.
bende bir yorgunluk hali..
yıldız sayıp umutlandığım mı ?
hayatın heybesinde bir şiir olup kanıtlandığım mı ?
yaşamının da sızısını biçimsiz bulup ayıplandığım mı ?
hangisi benim dengem ?
hangisi ?
nerde nasıl ?
beklemektesin o an gerisin geri bir adım atsın..
umudun üzerinde parmak izlerin
umudun adı batsın.
söylesene kaç yıldızın hilalisin ?
gitmeli burdan bu kent kalabalık
ben meskun mahal firarisi
hani şu bizim sinemanın önünden geçerken,
sen eteklerini gururuna yeğ tutmuş geçerken..
şarkılar şarkı değilmiş artık senin ardınsıra.
bir tramvay senfonisi,
giden insan kokusu,
vakur bir seranatmış.
hiç çicek satmazmış çingeneler
orospuları o yağmur ıslatmazmış
sen geçerken..
dudaklarımda devrik bir tramvay.
insanlar gülmeleri mahcup..
sen hep o cumartesinin kırmızısı
ve kauçuk papuçlarının küçük beyaz türküsü.
seni nerden tutup çıkarsam sen hep öbürküsün.
hani iki çift laf edersin
kalbin kuş olur.
hani el tutuşları olur;
bir kent o zaman kent olur.
