17.
-
yazmakla bitirlemeyecek sözlerdir. aklıma geldikçe editleyecem.
-o güzel kupa kızıydı. sinek valesiydim bense..(sinek valesi alt sınıf, kupa kızı üst sınıf)
-uzaktan bakıp insanlara, konuşmalar yazdım dudaklara. sonra kendime baktım tıklım tıklım yalnızdım.
-gökdelenlerden tükürdüm dünyaya...
-insan yaşar, hayali kadar. kimi hayal eder: bir ömür yettiği kadar.
-hayalimdeki adsız kadın, sanki ağzımda tadın. eminim ki sende; hep kendini aradın.
-bir yaz günü, hiç bu kadar üşüdün mü?
-istanbul bugün yorgun, Üzgün ve yaşlanmış, Biraz kilo almış, Ağlamış yine, rimelleri akıyor.
-acıtıyor güzelliğin farkında mısın?
-o kadar güzelsin ki çok çirkin kaldım yanında.i
-bir bar taburesi üstünde, babamın öldüğü yaştayım.
-çok mu ayıp hala mutluluk istemek? neyse zaten hiç halim yok.
-midem bulanıyor. galiba dünya tuttu...
-çoban yıldızı şarkısının tüm sözleri(zaten bir hikayeyi anlatıyor).
-biliyorum artık çok zor çok. kuracak yeni bir hikayem yok. yine de uğraşıyorum rastgele bu eskimiş kelimelerle.
-yürürüm ipte ağım yokken hemde kopkoyu içim. inan çok çalıştım bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için.
-uyurken televizyon açık kalmış. bir ülkenin bodrum katında kirli bir savaş varmış. midem bulanıyor, galiba dünya tuttu. ben, hep kuruttu.
