11 yıldır yaşamadığım için beni kahreden durum. özledim evden denizi görmeyi sadece yazları yetmiyor. kış depresyonunda içimi afakanlar basıyor. egede olmak istiyorum. akdenizde değil. tekrar 16 yaşında olmak ya da 6 fark etmez. palmiyelerden kılıç yapmak kendime takma adlar bulmak kaleci olmak. bakkala giderken büyük taşın altına bozukluk saklamak. günde 2 kere dondurma yemek. ayağıma nerde çivi varsa batırmak tetenoz aşısı olmak. geceleri elektiriğin sıklıkla kesilmesi. egeyi özlüyorum. evimi. yazları yetmiyor zaten yaşım büyüdü. deniz eskisi gibi gelmiyor.bilmiyorum. yine de buna şükür. ya hiç deniz olmayan bir şehre mahkum olsaydım. akdeniz yine iyi. yaşadım o karasallığı hem de hala yaşıyorum arada. sen karlı günlerimin tek dostuydun gökyüzüm. senin renginde maviydi. ondan senle olmak egede olmak gibiydi. özlerdim gene egeyi ama sen vardın. sana dönerdim. sen bana ege şarkıları söylerdin. beraber mandalina yerdik. çam dağlarının kokusunda.
