bir cafe sahibi olarak şu konuyu bi yalayıp geçmek istiyorum.
eskişehir'de bir kafe sahibiyim. bikaç sene öncesine kadar müşteri yoğunluğu ve sirkülasyonu bir kafe olarak beni tatmin ediyordu. mevcut politika, et ve süt ürün fiyatlarındaki artış, elektrik,su, doğalgaz ve yaşamak için gerekli gördüğümüz minimal ihtiyaçların çoğuna zam gelmesi, ticaret ile uğraşan bünyelerde bir kilitlenme yarattı.
ortalama bir kafenin yani ortalamadan kastım 30-50 kişi alabilen bir kafenin bulaşık-mutfak-servis olmak üzere 3 bölümünde çalıştırması gereken elemanları vardır. bu eleman maaşları çalıştığı departmana göre farklılık gösterir.
aşçı daha çok alırken, kominin az alması gibi.
gel gelelim bir kafede verebileceğiniz maksimum hizmetler, çay ve içecek, kahvaltı ve atıştırmalıktır. yemek vermek isteyen kafeler 3000-4000 tl maaşlı aşçıyı -eğer iyi bir şeyler yapmak istiyorsa- transfer etmelidir.
bir kafe maksimum 50 kişi alırsa günlük cürosu maksimum 1000-2000 arası olur. eğer sirkülasyonun olmadığı bir kafeyse size saatlik 5 lirada verir ancak mevcut müşteri kitlesi bar müşterisi gibi 'kesin içmek' zihniyetiyle gelen müşteri değil 'lan oturalım şurda iki çay içelim' diyecek türdendir.
dolayısıyla kafe çalışanına 3 tl ya da 5tl civarı para verebilir.
evet. biliyorum hayat çok pahalı ve insanlık çok ucuz ama zenginler tekelleşir ve biz normal insanlar normalin altına düşmeye başlarsak, fiyatlarda bu civarda olacaklardır.
vergi vergi diye bağırırken bahsedilen şey işte budur. senin içtiğin bir efes pilsen şişenin fabrika çıkışı 75 kuruş gerisi vergidir. bu kadar para piyasaya sokarken, devlet nasıl olurda senin maaşını artıramaz ? işte orada 17 ve 25 rakamları aklıma geliverir.
eğer vergilerimiz bize dönebilseydi, piyasa canlanır ve sirkülasyon, bir süreklilik yakalanırdı. bu durumda her gün iş yapıp, iyi de kazanacağının farkına varan iş veren de 3 tl değil, 15 tl teklif edebilirdi.
