sadece belli bir süredir konuşulan değil yeni tanışılan kızlarda da görülen durumdur. niye yaptıkları konusunda hiçbir fikrim yok.
bi gün uçakta bi hanım arkadaşla tanıştık. yanımdaki koltukta oturuyordu. bi ara tuvalete gitmek için müsaade istedim, geri döndüğümde o kadar dalgındı ki benim geldiğimi görüp yer vermek için kalkmadı. ben de acaba ne olacak diye 15-20 saniye başında bekledim. ardından birden beni görüp irkildi ve "pardon" deyip koltuğuma geçmeme izin verdi. oradan muhabbet açıldı, uçak inene kadar konuştuk. konuştuk dediysem o anlattı ben dinledim, galatasaray üniversitesi'nde okuyormuş falan filan anlattı durdu. "herhalde cana yakın bi insan" derken o sırada uçak indi.
normalde böyle samimi konuşan bi kıza erkeğin yavşayacağı düşünülür, ama gittiğim şehirde merkeze nasıl ulaşacağımı bilmediğim için tek derdim bu sorunu halletmekti. valizleri beraber aldık, dışarı çıktık ve ben artık hangi otobüsle merkeze gideceğimi öğrenmiştim danışmadan. dolayısıyla memnun oldum deyip ayrılacakken kız kendisi numarayı istedi. o anda whatsapp denen zımbırtıyı pek kullanmadığım için "numara yerine facebook'tan eklesek daha iyi olur" dedim ve adını sordum. söyledi. ben de "tamam akşam eklerim" deyip ayrıldım yanından.
sonuç ne oldu biliyor musunuz? arkadaşlık isteğine yanıt vermedi. tabi ben de böyle dengesiz kız tipinden nefret ettiğim için "neden kabul etmedin?" diye sormadım. şu an kızın adını dahi hatırlamıyorum. sadece okulu aklımda kalmış yukarıda yazdığım gibi.
anlamadığım nokta, madem kabul etmeyeceksin ne demeye ilk seferde numara istiyorsun çocuum? neyin kafası bu? numarayı ben istesem ve kendisi facebook'tan eklemeyi teklif etse "numara vermemek için beni sallamış" diyeceğim, tüm taşlar yerine oturacak. ama kendi isteyip kendi reddetmek nasıl bir kafanın ürünü insan cidden merak ediyor.
