aşk; meme, pipi, popo, kuku gibi üretim araçlarının mülkiyeti problemidir,
üretim araçlarının mülkiyeti dışında üretim için(aşk) emek(sevgi) veren emekçiler(yani sevgililer) hakkını alamamaktadır ve uretim araçlarının mülkiyetini elinde bulunduran koca memeli sarışınlar ve 1,95 boyunda "baby face" yağızlar tarafından ezilmektedir.
dünyanın tüm sevgilileri birleşin!
"sevgi paylaştıkça artar"
gibi eşitlikçi ve iki tarfında faydalanacağını belirten bir söz öbeğiyle
ve ya tecrübeli olmaktan dolayı aposteriori(öncül) yani şu mısradaki gibi bir bilgiyle başlar;
"aşk bir dengesizlik işi
sensiz olmaz
dengeye dönüşendir sevgi
sensiz olmaz"
ama gene o ilk başında emin olduğun öncül bilgi seni yanıltır hep ters köşeye yatarsın,hep şöyle biter;
"yine kendi kendime sormadan duramadım
niye seni böyle istiyorum bulamadım"
bilmeliyizdir ki esas olan aşkta anarşidir,
yürü güzelim endamını göreyim
sensiz geçen gecelerin ecdadnını sikeyim
ben mecnun muyum bir am için çöllere düşeyim
leylanın da mecnunun da anasını sikeyim
(neyzen tevfik)
bu süreç bile aşkın eşitlikçi görüntüde(dengeye dönüşür ilüzyonu yaratan) bir dengesizlik işi olduğunun kanıtıdır.kendi reklamını iyi yapan,kendi "ürününü" iyi pazarlayan o kadar çok kişiyi kendine aşık eder.
tohumunu daha fazla yaymabilme ihtimali yaratır..
esas olan emektir emeğin karşılığını alabilmektir
biten aşk tan sonra ki sosyal güvenliğindir
zihin sağlığındır.
ama modern dünyada aşk kapitalisttir
çağımızda yaşanan aşkın acilen radikal sosyal reformlara ihtiyacı vardır.
