bunun birkaç türü vardır. gözlemleyebildiklerim ve hakkındaki fikirlerim aşağıdadır.
1-karadeniz usulü(samsun-görele-trabzon): en iyisi görelede ve gözlemlerim neticesinde samsun'da yapılır. Trabzon civarında yaygın olan pide ise lezzet ve nefaset açısından samsun yöresindekilerden aşağı kalmasa da samsun pidesine göre daha yayvan, kalın ve kısa olur. tereyağı, olmazsa olmazıdır. marifetli bir ustanın elinde hayat bulmuşsa, tadından yenmez. hazırlanan kıyma içinin hamurun içinde hapsedilerek pişmesi usulüne dayanır.
2-kastamonu-sakarya usulü: kır pidesi denilen çeşittir. ama bazen kır pidesinden farklı biçimde açık olarak da yapılır. türkiye çapına yayıldığı için iyi bir usta bulursanız her ilde şukelasını yeme şansınız vardır. hep yavan bir tat olarak algılamışımdır.
2-etli ekmek-cıvıklı usulü: işte kıymalı pidelerin şah-ı şukelası budur. eti, hamurunda kullanılacak unu ve içinde pişeceği fırını özenle seçilmelidir. bu işin ustaları genelde konya ve Kayseri'de faaliyet gösterir. Niğde ve Karaman'da da güzel işler çıkaran ustaları bulmanız mümkündür. yedi mi bir daha yedirir. hazırlanan kıyma karışımının, mümkün olduğu kadar ince açılmış ve olabildiğince uzunlamasına yayılmış hamurun üzerine dengeli bir biçimde sıva edilerek taş fırında pişirilmesi usulüne dayanır. hamuru özlü undan, kıyması ise mutlaka orta yağlı döş etinden hazırlanmalıdır.
