hayatta artık ergenlik, küçük olma halinin bittiği yetişkinliğe geçişin sancısıyla zor geçen yaş. tünelinin ucunda b.k olduğunun anlaşıldığı yaştır. 19 iken daha hala küçük, ergen, iyimser ve umutlu iken 20 yaşına gelince istesende istemesende o ruh halinden yalnızca 1 sene içinde o neşeli, umutlu ruh halinden uzaklaşmış bulur insan kendisini. aynı zamanda çevresiyle iletişimini de devam ettirmek için hiç çaba göstermeye çalışmazsın zira içinden gelmez. sürekli film ve müzikle meşgul olarak gerçeklikten uzaklaşmak istersin.
bilemiyorum benim 20 yaşım böyle geçti açıkcası ama tabi herkes için aynısı olacak diye bir kaide yok.
