içimde derin bir burukluk bırakandır. şu yazlar hiç bitmese keşke. ne ara girdik de bitti anlamıyorum ki, anneannem hep ağustosun on beşi yaz on beşi kıştır der. o her sene bunu söyler, o bunu söyledikten sonra ben kendimi yeni bir dönemde bulurum. şimdi kış gelecek, soğuktur, okuldur, hep bir koşuşturma, çanakkale'nin bitmek tükenmek bilmeyen rüzgarı, bazı kararlar verip kendime bir yol çizmem gereken yeni bir zaman dilimine girecek olmanın verdiği sıkıntı, üniversitenin bitiyor olması, çanakkale'yle yolların ayrılıyor olması.. kışla bir alıp veremediğim yok aslında, benim derdim geçen zamanla. okul, soğuk, yoğunluk hepsi bahane. bu sene yerimden kıpırdayasım yok. sevmiyorum ben değişen, biten şeyleri, yol ayrımlarını, karar verilmesi gereken her şeyi.. hiçbir şeyin bana ait olmadığını bana hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
